اهمیت تماس بدنی
بندرت پیش می آید که افکار عمومی و هنجارهای جامعه افراد را به لذت بردن از سکس تشویق کنند. ما باید در وهله اول سکسوآل بودن خود و اینکه عشق ورزی و بهره گیری از لذات جنسی موجب بهبود کیفیت زندگی مان می شود را بپذیریم، تا بتوانیم در مرحله بعد مسوولیت آموزش آن به کودکانمان را به عهده گیریم. ضروری است در این زمینه به اهمیت «تماس بدنی» اشاره نمایم.
پوست بزرگترین اندام بدن انسان به مساحت تقریبا دو متر مربع است که به هزاران هزار شریان و گیرنده های هورمونی، رشته های عصبی متصل می باشد. کوچکترین تماس بدنی و حتی گرمای اطراف آن موجب ترشح هورمونها و تحریک رشته های عصبی شده و سیگنالها به مغز راهی می شوند، و نوعی «احساس مطلوب و آرامش» و حس مورد محبت واقع شدن، پذیرفته شدن و دلگرمی را در ما بوجود می آورند. در دراز مدت حاصلجمع این تماسها، نوازشها و ماساژ در فرد روحیه ای مثبت، سرشار از آسایش و سرزندگی می آفریند. تحقیقات گویای این است که عدم برخورداری از لمس و نوازش حتی در بیماریهای جسمی افراد، چگونگی ایفای نقشهای اجتماعی و اختلالات رفتاری از جمله خشونت، افسردگی، اعتیاد، فرزندکشی و حتی مرگ نقش دارد.
کودکان در اخذ و ضبط عکس العملها بسیار حساس و ماهرهند. کوچک ترین رفتار والدین، حتی یک نگاه نیز می تواند القاگر پیامی باشد که اثر آن در ذهن کودک حتی برای مدتی طولانی باقی می ماند. در این زمینه روش «پاداش و جزا» مبتنی بر «خوب یا بد بودن اعمال» مخصوصا کارگر است.تنبیه پیام برعکس این را القا می کند و عقده می سازد. بعنوان مثال اگر کودکی به هنگام خودارضایی تنبیه شود یاد می گیرد:
-
مالش اندام جنسی بد است.
-
داشتن اندام جنسی شرم آور است.
-
لذت جنسی بردن روا نیست
بینش والدین نسبت به اهمیت آموزش جنسی
نیاز به آموزش فعال کودکان در دوره طفولیت امری ضروری است، زیرا اگر شروع آن به سنین بلوغ واگذار شود، ایفای آن بمراتب مشکل تر خواهد بود. بسیاری از والدین در مورد مسائل جنسی بی توجه هستند و یا در صورت اهمیت، مردد از اینکه چه رفتاری صحیح و مناسب در اینگونه مواقع است. کودکان را به سرنوشت خود رها نکنید زیرا طفره رفتن و دودلی شما آنها را نسبت به جنسیت، تمایلات و رفتارهای جنسی شان بیشتر نامطمئن و شرمگین خواهد نمود آنهم بدلیل ناسازگاری و کشمکشی که میان «عملکرد طبیعی بدن» و در مقابل «رفتار و قضاوت والدین» در ذهنشان بوجود می آید. شانه خالی کردن و یا بینش منفی والدین در دستاویز شدن با مسائل جنسی کودکان ریشه در نگرانی و واهمه آنان از «غیر عادی» شدن و کودکان دارد.
پاسخ به سوالات
برخی بنابر تجربیات و خاطرات تلخ جنسی گذشته خودشان، از تکرار دوباره آن در مورد فرزندانشان در هراسند و سکسوآل بودن کودکانشان را کورکورانه انکار می کنند. اینکه کودک در مورد مسائل جنسی سکوت اختیار می کند دلیل بر عدم کنجکاوی او در این زمینه نیست. بلکه مطمئن باشید قبلا کنجکاوی و یا تمایلات او را به گونه ای سرکوب کرده اید و این اعتماد که شما را بعنوان سنگ صبور خود دانسته و راز و رمزش را با شما به میان بگذارد را از او جلب نموده اید. کودکانی که بیشتر مورد توجه و نوازش قرار گرفته و خودارضایی می کنند در روابط جنسی با شریک جنسی خود، کمتر دچار مشکل خواهند شد.
مشکلات در زمینه چگونگی رویاویی با سوالات جنسی بسیار است. در ابتدا گزینش واژه های مناسب برای محاوره ای ساده و دوستانه و سپس انتخاب زمان و مکان مناسب، می تواند کار را راحت تر کند. بعنوان نمونه به هنگام استحمام که هر دو برهنه می شوید، می توان پاسخگوی سوالات او باشید. نمونه سوالاتی که معمولا برای کودکان مطرح است:
-
چرا من آلت جنسی دارم؟ اسم آن چیست؟
-
چرا اندام تناسلی من چنین عملکردی از خود نشان می دهد؟ اسم عملکرد چیست؟
-
در مقابل تحریک شدن چه رفتاری باید نشان دهم؟نادیده گی و یا پذیرش؟
-
به هنگام تحریک جنسی چه اتفاقی می افتد؟
-
من چگونه بدنیا آمده ام؟
پاسخها باید ساده و از لحاظ علمی درست باشند. دروغ نبافید! اگر فکر می کنید کودک از لحاظ سنی معنی واژه های علمی را نمی فهمد از اصطلاحات عامیانه تر استفاده کنید.
تمایلات و رفتارهای جنسی کودک از دوران طفولیت تا سن پنج سالگی خلاصه می شوند در کنجکاوی
شش تا نه سالگی به عقیده زیگموند فرید زمانی است که کودک از لحاظ جنسی غیر فعال است و در صورت درگیری با مسائل جنسی شدیدا تحت تاثیر عواقب منفی آن قرار خواهد گرفت. البته صحت این تئوری هنوز تایید نشده. این دوره ای است که سوالات و کنجکاویهای کودکان در مورد ازدواج، سکس و حاملگی نمایان می شود
در نهایت با نزدیک شدن سن بلوغ، تاثیر هورمونها و رشد سریع کودکان، رفتارها و تمایلات جنسی شان نیز شدت می یابد. تعداد استشهادها بیشتر شده و بسیاری از کودکان از مجلات و یا فیلم های پورنوگرافی برای تحریک خود استفاده می کنند. گفتنی است که پانورامای رفتارهای جنسی کودکان عمدتا به فرهنگ خانواده و جامعه ای که در آن پرورده می شوند و همین طور میزان مشاهده و کسب اطلاعات آنها از محیط پیرامونشان وابسته است.
خودارضایی کودکان
در نهایت مطلب را با اشاره به مساله خودارضایی به اتمام می رسانم.
بنابر آمار روانشناسان حدود هشتاد درصد پسران و پنجاه درصد دختران پانزده ساله ، اگر نه بیشتر!!، استشهاد /خود ارضایی می کنند. این عمل حتی از دوران جنینی در رحم مادر آغاز می شود. بنابر مطالعاتی که در این زمینه روی نوزادان تا سن 18 ماهگی صورت گرفته، کودکانی که از محبت و نوازش جسمی زیادی برخوردار می شوند بکرات با اندام تناسلی خود باری می کنند و برعکس. امروزه تشویق کودکان به استشهاد امری ناپسند و اشتباه تلقی میشود
منبع از womanology
