چرا باید بعد از نزدیکی غسل کرد
چرا پس از نزدیکی باید غسل کرد،علت غسل بعد از امیزش چیست،علت غسل بعد از رابطه با همسر،دلیل غسل جنابت ،اگر فقط اندام تناسلی شستشو شود کافیست ؟ مگر رابطه با همسر اشکالی دارد که بعد از ان غسل کنیم ؟ سوالاتی که برای هر فرد مسلمان ممکن است پیش بیاید
چرا باید بعد از آمیزش جنسی غسل جنابت کرد
اين كه چرا اسلام دستور مي دهد كه به هنگام جنب شدن تمام بدن را بشويند آن هم با كيفيت مخصوص در حالي كه فقط عضو معيني آلوده مي شود و مي توان گفت: چرا نبايد تنها محل را بشوييم و اگر مقصود پاكيزگي است چرا دوش گرفتن معمولي كفايت نمي كند؟. در پاسخ بايد توجه داشته باشيم كه علت شرعي وجوب غسل با اين كيفيت دستور دين است و حكمت اصلي غسل كردن با اين كيفيت اطاعت امر الهي است كه باعث تقويت روحيه عبوديت و بندگي در فرد مسلمان شده و او از اين طريق به خداي خويش نزديك مي گردد. حكمت غسل كردن فقط يك نظافت بدني نيست ; بلكه غسل يك عمل عبادي است كه با ويژگي هاي عبادي آن (مانند نيت و انجام عمل براي رضاي خدا) باعث مي شود كه دل متوجه خدا شده و طاير نفس از قفس ماديت و چاه ظلماني , به عالم ملك پرواز كند. ازاين رو نبايد آن را با يك نظافت ظاهري صرف يكسان انگاشت . در اين زمينه حتي اگر بخواهيم به جنبه پاكسازي آن هم توجه كنيم, هدف از غسل جنابت, پاكسازي نوعي قذارت و آلودگي روحي است كه روش طهارت آن توسط دين كه متصدي بيان روش هاي ارتباط و تاثير گذاري معنوي و روحاني است, بدين گونه آموزش داده شده است وگرنه بايد شستن موضعي كه نجس شده است براي طهارت كافي مي بود.
توضيح بيشتر در خصوص نزدیکی و غسل جنابت
اين موضوع نيز ثابت شده است كه از جمله اموري كه مي تواند اعصاب سمپاتيك را به كار وادارد و تعادل از دست رفته را تأمين كند تماس آب با بدن است و از آن جا كه تأثير «ارگاسم» روي تمام اعضاي بدن به طور محسوس ديده مي شود و تعادل اين دو دسته اعصاب در سراسر بدن به هم مي خورد دستور داده شده است كه پس از آميزش جنسي، يا خروج مني، تمام بدن با آب شسته شود و در پرتو اثر حيات بخش آن تعادل كامل در ميان اين دو دسته اعصاب در سراسر بدن برقرار گردد. البته با اين بيان حكمت استحباب غسل بعد از جنابت و كراهت خواب در حال جنابت و يا اينكه گفته شده اگر نمي تواند غسل كند حداقل خود را تطهير و وضو بگيرد روشن مي شود.
البته فايده غسل منحصر به اين نيست بلكه غسل كردن علاوه بر اين يك نوع عبادت و پرستش نيز مي باشد كه اثرات اخلاقي آن قابل انكار نيست و به همين دليل اگر بدن را بدون نيت و قصد قربت و اطاعت فرمان خدا بشويند غسل صحيح نيست در حقيقت به هنگام خروج مني يا آميزش جنسي، هم روح متأثر مي شود و هم جسم، روح به سوي شهوات مادي كشيده مي شود و جسم به سوي سستي و ركود، غسل جنابت كه هم شستشوي جسم است و هم به علت اين كه به قصد قربت انجام مي يابد شستشوي جان است، اثر دو گانه اي در آن واحد روي جسم و روح مي گذارد تا روح را به سوي خدا و معنويت سوق مي دهد و جسم را به سوي پاكي و نشاط و فعاليت.
از همه اينها گذشته، وجوب غسل جنابت يك الزام اسلامي براي پاك نگه داشتن بدن و رعايت بهداشت، در طول زندگي است زيرا بسيارند كساني كه از نظافت خود غافل مي شوند ولي اين حكم اسلامي آنها را وادار مي كند كه در فواصل مختلفي خود را شستشو دهند و بدن را پاك نگاهدارند، اين موضوع اختصاصي به مردم اعصار گذشته ندارد، در عصر و زمان ما نيز بسيارند كساني كه به علل مختلفي از نظافت و بهداشت تن غافلند (البته اين حكم به صورت يك قانون كلي و عمومي است حتي كسي را كه تازه بدن خود را شسته شامل مي شود). مجموع مطالب فوق روشن مي سازد كه چرا بايد به هنگام خروج مني (در خواب يا بيداري) و همچنين آميزش جنسي (اگر چه مني خارج نشود) غسل كرد و تمام بدن را شست (تفسير نمونه، ج 4، ص 294 - 292 ) لذا براي روشن تر شدن موضوع به يك روايت اشاره مي كنيم: محمدبن سنان مي گويد امام رضا(ع) در جواب سؤالاتي كه مكتوبا از محضرش نمودم، مرقوم فرمودند: «علت غسل جنابت نظافت و تطهير انسان، نفس خودش را از آلودگي آن و پاك نمودن جسد از قذرات و خباثتش مي باشد زيرا جنابت از تمام جسد خارج مي گردد. از اين رو بر شخص واجب است تمام بدن را تطهير كند و علت مخفف بودن حكم در ادرار و غائط اين است كه اين دو بيشتر از جنابت و مداومتر از آن است. لذا شارع مقدس به خاطر كثرت و مشقت و اخراجشان بدون اراده و شهوت به وضو راضي شده است ولي جنابت بيرون نمي آيد مگر با لذت زياد و اجبار نفس از اين رو در مورد آن، غسل را واجب كرده است (علل الشرايع، شيخ صدوق، باب 195). بنابراين، غسل مانند وضو، هم داراي فوايد بهداشتي است و هم از نظر اخلاقي و معنوي براي انسان سودمند است از اين رو با قصد قربت و براي خدا انجام مي شود اين اعمال اثر تربيتي نيز دارد زيرا مفهوم آن اين است كه از سر تا قدم براي اطاعت خدا گام برمي داريم، از همين رو اگر بدون نيت قربت و اطاعت فرمان الهي انجام گيرد، باطل است. پس غسل كردن ريشه در امر الهي داشته و براي بهداشت جسم و روح مفيد است، جسم را به سوي نشاط، شادابي و فعاليت سوق مي دهد و روح و روان را به سوي معنويت، عبادت و اطاعت.