ازدواج با پسر بددهن و عصبی
سلام.خانمی هستم 22ساله.و حدود دو
سال است که عقد کردم.با پسری که 7.8سال با هم دوست بودیم و 2سال از خودم
بزرگتره.شناخت کافی راجب این آقا رو از زمان دوستی داشتم.و میدونستم ک عصبیه و زود
جوش.و فوق العاده غیرتی.اوایل دوستی بد دهن بود علاوه بر عصبی بودن.اما یکسال آخر
دوستی اخلاق ایشون خیلی خوب شده بود که باعث شد بعد از اومدن ب خواستگاری من جواب
مثبت بدم ..اما حالا از وقتی من رفتم تو خانوادش دوباره عوض شده.و جلوی خانوادش جو
گیر میشه و من و خانوادم رو مسخره می‌کنه و خانوادش رو میخندونه.یا تیکه میندازه
راجب کار و افکار من یا خانوادم.از قبل هم خصوصیات اخلاقی مارو میدونست و شناخت
داشت.و این رفتارا باعث میشه منم عصبی بشم و بهش اخم کنم یا جوابش رو بدم یا بزنم
زیر گریه....چون داره من و خرد می‌کنه جلوی دیگران..و یک عذرخواهی هم که نمیکنه
هیچ.بعد هم میگه تو روانی هستی و ما ب روان تو شک داریم و باید بری روانپزشک و من
حرفی نزدم تو ناراحت بشی
و به کل منکر قضیه میشه و بعد از چند ماه حتی یکسال هم وسط یه بحث دیگه قضایای قبلی
رو هم پیش می‌کشه (ک مثلا فلان حرف رو زدم تو چرا جلو خانوادم گریه کردی و گذاشتی
اونا بفهمن) میگه چون یکسال پیش فلان کارو کردی من الان این رفتارو میکنم و یادم
نرفته و.....خب اگر آبروش براش مهمه جلو دیگران حرف دهنش رو بفهمه تا مشکلی پیش
نیاد.اینو بارها گفتم..ولی درست نمیشه
مدام سرکوفت میزنه و خیلی مغروره و ب عالم و آدم در خفای خودمون ناسزا میگه
مشکلش با من این ک کسی از دعوای بینمون باخبر نشه.و من هیچ عکس العملی نسبت ب
توهیناش نشون ندم.درصورتی ک هیچ تلاشی برای تغییر خودش نمیکنه و انقد مغروره ک میگه
من مشکلی ندارم.و دیدگاه مرد سالاری و زن ستیزی داره.و زن رو حتی لایق مشورت
نمیدونه و میگه هرچی من گفتم همونه
عروسیمون هم نزدیکه و روز به روز رابطمون تاریک تر میشه و قهر های طولانی و تموم
شدنش بدون عذرخواهی و کوتاه اومدن من.و باز این چرخه خییییلی زود تکرار میشه...آیا
این ازدواج درسته؟من چکار باید بکنم
هیچکس نمیتونه تو عصبانیت عادی جلوه کنه جلوی دیگران.اگر جواب بدم میگه حاضر
جوابی.ترجیه میدم جواب ندم و سکوت کنم اما سکوتمم نشانه بی احترامی می‌دونه.چاره
چیه؟!؟!؟؟
پاسخ مشاور
یکی از مسائلی که در ازدواجهایی که دو طرف قبل از ازدواج دراز مدت رابطه دوستی داشتند ، اینست که تصور میکنند رابطه آنها بعد از ازدواج باید همانند قبل از ازدواج و دوران دوستی باشد ، شما در خصوص نامزدتان به چند نکته منفی اشاره کردید
بد دهن بودن
زود عصبی شدن
تمسخر شما
بها ندادن به شما به عنوان همسر چون زن هستید
مطرح کردن مسائلی که در گذشته اتفاق افتاده
اکثر آنچه شما از ایشان عنوان کردید به سبک زندگی و نوع تربیت ایشان مرتبط است جایگاهی که خانواده ایشان برایشان در نظر گرفته اتفاقا این واکنش ها نشانه ضعیف بودن نامزد شما و کمبود یا توجه بیش از اندازه عاطفی می باشد
شما عنوان کردید در مقابل این رفتارها و توهین های ایشان سکوت می کنید ، در حقیقت بد ترین رفتار ممکن یکی سکوت کردنه و یکی مقابل به مثل هر دوی اینها اوضاع را تشدید می کند ، شما به هیچ وجه نباید اجازه دهید ایشان به شما توهین کند و نباید به راحتی کوتاه بیایید ، باید ایشان ار متوجه این مهم کنید که نمیتوانند به راحتی به شما توهین کنند
شما گفتید عذرخواهی نمی کند
آیا اگر عذرخواهی کند مشکل حل می شود ؟ زمانی عذرخواهی تاثیر دارد که فرد متوجه اشتباه خود شده باشد و آنرا تکرار نکند ، نه اینکه زبانی عذرخواهی کند اما از درون بر حرفها و رفتار خود تکیه داشته باشد
خانواده او چه برخوردی دارند
شما گفتید ، ایشان شما را نزد خانواده به تمسخر میگیرند و می خندند واکنش خانواده ایشان چطور است ؟ آیا آنها هم خندیدن ؟ آیا شده به ایشان تذکر دهند ؟
هرگز عقب نشینی نکنید و از نظر احساسی غیرقابل نفوذ باشید. اگر خشونت او از خانه هم بیرون رفته و اکنون با دوستان و آشنایان این گونه رفتار می کند، و یا به سطحی رسیده است که شما را واقعاً ناراحت می کند، باید با او یک مکالمه ی صمیمی برقرار کنید. بجای متهم ساختن او به رفتار بدش، احساس خود نسبت به رفتارش را به او بگویید. همه ی قدرت خود را جمع کرده و شخص بزرگ تر در این رابطه باشید. این مداخله و رفتارتان باید با احترام، صداقت و احتیاط باشد.
يکي از مهم ترين علل اصلي پرخاشگري، ناکامي در تامين نيازهاست. فرد زماني که نيازهايش از جمله نياز به محبت، توجه يا احترام برآورده نشود، احساس ناکامي مي کند و اين ناکامي زمينه ساز بروز پرخاشگري مي شود.
به رفتارهاي درست همسرتان هر چند ناچيز و اندک باشد توجه و احساس خوب خود را در مورد رفتارهايش بيان کنيد.
هرگز مقابله به مثل نکنيد و به بددهني هاي وي پاسخ ندهيد زيرا اين رفتار موجب تشديد رفتار همسرتان مي شود
از خودتان بپرسید چرا همسرتان با شما خشمگین می شود؟ رسیدن به انتها و عمق این سؤال، ممکن است به شما در یافتن یک راه حل کمک کند. اگر جوابی نیافتید، از همسر خود درباره ی علت رفتارش سؤال کنید، اما مطمئن باشید که در زمانی که هردوی شما آرام هستید با برخوردی مهربان و صمیمی این کار را انجام دهید. مکالمه ی خود را با کلمه ی "من" یا "ما" به جای "تو" انجام دهید. مثلاً به جای گفتن "تو اخیراً بی ادب و پرخاشجو بوده ای" به او بگویید " ما اخیراً اختلافات زیادی باهم داشته ایم " و یا " من اخیراً از چیزی رنجیده ام و امیدوارم بتوانیم راه حلی بیابیم که برای هردوی ما خوب باشد."..
زماني که همسرتان در وضعيت روحي مناسبي قرار دارد، درباره تاثيرات منفي بددهني بر احساس و رفتار شما و زندگي مشترک تان صحبت کنيد.
در صورتي که همسرتان دوستان ناباب و بددهني دارد، سعي کنيد ارتباط او را با آن ها به روش هاي مختلف و با تدبير، کمتر و در نهايت قطع کنيد و همزمان ارتباط خود را با بستگان و دوستاني که رفتارهاي مناسب وبهتري دارند، افزايش دهيد.
به خودتان مسلط باشيد. بسياري از جر و بحث ها و مشکلات بين زوجين، به دليل تسلط نداشتن آن ها بر هيجانات به وجود مي آيد. گاهي اوقات زوجين با واکنش نامناسب از جمله (بي اعتنايي و بي توجهي، پرخاشگري و خشونت) ناخواسته به رفتارهاي اشتباه يکديگر دامن مي زنند و متاسفانه چرخه معيوبي را ايجاد مي کنند به اين معنا که رفتارهاي منفي همسر باعث خشم و عصبانيت زوج يا زوجه مي شود و رفتار خشمگين زوج يا زوجه باعث افزايش رفتارهاي منفي همسرش خواهد شد. دقت کنيد در اين چرخه معيوب گرفتار نشويد
راهکارهايي براي مديريت خشم به همسران پرخاشگر
موقعيت را ترک کنيد. زماني که فکر مي کنيد در صورت ادامه بحث ديگر نمي توانيد خشم خود را کنترل کنيد ادامه صحبت تان را به زمان ديگري موکول کنيد، با اين کار به خود و همسرتان فرصت مي دهيد تا از عصبانيت و خشم فاصله بگيريد و رفتار مناسب تري داشته باشيد.
براي اين منظور مي توانيد به همسرتان بگوييد: «الان شرايط روحي مناسبي نداريم، ممکن است حرف هايي بزنيم که بعدا هر 2 پشيمان شويم. بهتر است در شرايط بهتري با يکديگر صحبت کنيم» يا اين که «من الان عصباني ام، بعدا در مورد اين موضوع صحبت خواهيم کرد.»
احساس منفي خود را بيان کنيد. نکته مهم اين است اگر ناراحتي خود را به زبان نياوريد کسي نمي داند که شما چه احساسي داريد. به جاي نمايش خشم و پرخاشگري (به طور مثال اخم کردن، سخن نگفتن، داد و فرياد زدن، فحاشي و بددهني) با استفاده از کلمات مناسب احساس خود را بيان کنيد.
در زبان فارسي واژه هاي گوناگون و متنوعي براي بيان احساسات و افکار وجود دارد. مثلا بيان کنيد «زماني که به حرف هاي من توجه نمي کني، ناراحت مي شوم». با بيان احساسات خود، زمينه مناسبي را براي حل مشکلي که چنين احساساتي را به وجود آورده است، فراهم مي کنيد.
مراقب کلام خود باشيد. تحقير، توهين، تهديد، سرزنش و پرخاشگري نکنيد. دقت کنيد اگر صداي تان بلندتر از همسرتان باشد يا به تندي و با پرخاشگري با وي صحبت مي کنيد کمي مکث کنيد تا آرام شويد. دشنام و ناسزا بحث را به مشاجره تبديل مي کند. همچنين گاهي مي توانيد موضوع بحث را تغيير دهيد. براي مثال فرض کنيد در خلال بحث به جاي پاسخ «نه» از ناسزا استفاده شود. از اين لحظه به بعد خواهيد ديد که موضوع بحث هر چه باشد، به رد و بدل دشنام ميان دو فرد تبديل مي شود.
