مشاوره و سوالات قبل از ازدواج
سلام وقت بخیر من مدتی پیش برام خاستگاری اومد که خیلی از ایشون خوشم اومده بود با وجود معیار های مثبت و منفی که داشتن من بهشون علاقه مند شده بودم دوماه باهم در ارتباط بودیم قرار عقد هم گذاشته بودیم خانوادگی ولی در نهایت ایشون گفتن بهم نمیایم و رابطشون رو با من بهم زدن، من از نظر روحی در شرایط خیلی سختی قرار گرفتم و انگار شکه شدم، الان بعد یک ماه یکی از خاستگارهای قبلم دوباره تماس گرفتن که بیان صحبت کنیم، ولی من احساس میکنم اصلن تو شرایط روحی خوبی نیستم نمیتونم پذیرای کسی باشم و با وجود خاستگاری ایشون من به کسی ک علاقه داشتم مدام فک میکنم ولی خانوادم اصرار دارن که ایشون رو قبول کنم دوباره بیان من احساس میکنم با وجود خاستگاریشون من دلم میخواد با کسی دیگه صحبت کنم ازتون میخوام منو راهنمایی کنید با وجود همچین احساساتی کار درستیه خاستکتریشون رو قبول کنم یا با توجه با حالت های روحیم فرد مناسبی برای من نیستن؟
پاسخ :با سلام تا زمانی که شما از رابطه عاطفی قبلی که دو ماه بوده بطور کامل از نظر ذهنی خارج نشدید طبیعتا اگر باهر کسی آشنا شوید با آن شخص مقایسه خواهید کرد لذا بهتر است به خودتان فرصت دهید و از خانواده بخواهید شما را تحت فشار قرار ندهند و بهتر است شما بپذیرید که تا قبل از عقد راطه صرفا برای شناخت است که ممکن است این شناخت به ازدواج ختم نشود پس مراقب باشید از نظر احساسی وابسته نشوید
سوال:
سلام بنده ی پسر ۲۱ ساله هستم. من به ی خانومی تو دانشگاه علاقه مند شده بودم ولی بعد از یک سال ک ازون دانشگاه رفتم خیلی اتفاقی تو فضای مجازی باهم برخورد کردیم و هم صحبت شدیم و نسبت ب علاقه ای ک بوجود اومده بود در من بخاطر خصوصیاتی ک اون خانوم داشت مطمئن شدم و قصدم این بود که ی روزی ک شرایطش وجود داشت به ایشون پیشنهاد ازدواج بدم ولی بعد گذشت ی مدت من تصمیم گرفتم ک بهشون بگم ک علاقه مندم و ایشونم به گفته خودشون فهمیدم ک اگه یروز همینجوری بهش پیشنهاد ازدواج میدادم جوابش منفی بوده و دوست داشته شناخت کافی رو اول بدست بیاره و از عشق من مطمئن بشه و این شد ک کاملا وارد یه رابطه شدیم.بعد مدتی میدونستم ک ایشون دلشون هست و تنفر و مشکلی هم بینمون نبود ولی گفت ک من هنوز اون علاقه برام بوجود نیومده و وقت تعیین کرد ک تا ی زمانی اگه عاشقت نشدم میرم منم گفتم ک عشق چیزیه ک تو زندگی پیش میاد و بازه زمانی نمیشه براش تعریف کرد ولی بااین اوضاع یکم ک گذشت و ماباهم درباره معیارهامون صحبت کردیم و دیدیم مشکلی باهم نداریم با کارایی ک من کردم ایشون به من علاقه مندشد و گفت ک دیگه عاشقمه و ادامه داشت و کلا به زندگی ایندمون فکر میکردیم و قرار شد که من با پیدا کردن فرصت با واسطه با پدرشون درمورد ایشون صحبت کنم.ولی چند روز بود ک باهم کمتر ارتباط داشتیم و وقتی اومد گفت که من احساس میکنم دیگه بهت علاقه ندارم چون باید دلم برات تنگ میشد منم نفهمیدم چرا زده زیر احساس گذشتش و داره دوباره غیرمنطقی فک میکنه و میگه اگه تو زندگی بیام عاشقت نشم چی اونوقت زندگی برام جهنم میشه باوجود اینکه نه تنفری داشت ازم نه مشکلی داشتیم منم هرکاری کردم نتونستم قانعش کنم و با دل شکستن تموم کرد همه چیو منم ازش خواستم که باهم پیش مشاور بریم ک ناعاقلانه تصمیم نگیری چون هم بمن ضربه میخوره هم بخودش ولی ایشون اصرار منو سراین میدونه که دارم اجبارش میکنم ک بمونه و میگه موندن زوری نیس و منو فراموش کن و ازم زده شده ب این خاطر... بنظرتون چکار میتونم کنم؟بهم ضربه بدی خورده و واقعا از ته دلم میخوامش و نمیتونم ناامید بشم.ممنون میشم کمکم کنید
پاسخ: با سلام و احترام با توجه به شرح سوال شما ، از قرار خانمی که در مقابل شما میباشد هنوز به سن ازدواج نرسیدند و تکلیفشان روشن نیست و البته این برای دختران زیر 23 سال غیر طبیعی نیست آنها در این سن و سال موقعیتهای مختلفی دارند به همین دلیل در تصمیم گیری دچار مشکل میشوند اما مضخصا در خصوص ایشان اینکه همه ازدواج رو در عاشق شدن بدانیم یعنی مسیر نادرست لذا این رابطه به صلاح شما نیست چون معیارها و ملاکهای ایشان از قرار به ثبات نرسیده که غیر طبیعی هم نیست نه برای سن شما نه برای سن ایشان
سوال :
سلام خسته نباشید بنده ۲۲ سالمه و دانشجو هستم میخواستم بدونم الآن با این شرایط که در حال تحصیل هستم و حدودا دوسال دیگه لیسانس میگیرم و بعدشم احتمالا خدمت رو درپیش دارم... ولی درحال حاضر احساس میکنم که به ملاک ها و معیارهای ثابتی رسیدم واسه انتخابم تو ازدواج و مطالعه میکنم دراین باره و یک سالی هست که به یه نفر علاقه شدیدی دارم که بعدش یه مدت منجر به ارتباط بینمون شد چون از طریق دانشگاه دیده بودمشون و یه شناخت ازهم پیدا کردیم و واقعا مطمئن شدم راستش من چند ماه پیش میخواستم وارد عمل بشم که پا پیش بزاریم ولی قبلش اون خانوم سر بهونه اینکه دیگه بمن علاقه نداره بهمش زد ازینطرف بمن فشار وارد شد.ولی من هنوز روی تصمیمم هستم و امیدم رو از دست ندادم که شاید از تصمیمی که گرفته پشیمون بشه یروز سوالم اینه که ⭕️اصن با این شرایط نباید بفکر ازدواج باشم؟ اینکه شرایط روحی رو داشته باشم ولی تا شرایط بعدی مث تموم شدن درس و خدمت جور بشه نباید بفکرش باشم؟و چطوری تحملش کنم پس؟ ⭕️چقدر باید صبر کنم با این حال که به یه نفر علاقه دارم؟و شاید خیلی چیزا عوض بشه اگه با این امید منتظر باشم ⭕️در حال حاضر حال روحی خوبی ندارم و خیلی نگران آیندم شدم که این اتفاق چقدر تاثیر داره تو زندگیم که اگه به هیچ وجه نشه من بعدا چطوری به ی زندگی دیگ فکر کنم وقتی دلم با یکی دیگ بوده چون ادم هرچقدرم خودشو ب فراموشی بزنه بازم تاثیراتشو میبینه الانم شیش ماه هست گذشته و نتونستم فراموش کنم و امیدوارم و واقعا نمیدونم چکار کنم؟ ممنون میشم کمکم کنید
پاسخ : سلام و احترام در گاتم نخست شما باید واقع بین باشید ، این واقعیتهاست که زندگی را میسازد پس احساسی نباید عمل کنید نیاز شما در سنی که هستید طبیعی است و حتما بخاطر چنین نیازی تحت فشار هستید این یک واقعیت است اما در خصوص شخصی که عنوان کردید اگر ایشان به شما میلی نداشتند و شما تلاش کردید و نتوانستید نظر مثبت ایشان را جلب کنید چرا برنامه های زندگیتان را برای رسید نبه ایشان میخواهید تغییرد هید ؟ ممکن است شما با پیشرفت و بهبود شرایط با فردی مناسبتر آشنا شوید شما برای ازدواج باید تناسب ها را بسنجید شما حداقل باید یکی از شرایط ذیل را برای ازدواج داشته باشید تا طرف مقابل شما بتواند دلگرم شود یا درستان را به نتیجه رساند هباشید یا سربازی را تمام کرده باشید یا شاغل باشید اگر هیچ یک از این شرایط فراهم نیست انتخاب همسر برای شما دشوار میشود و ممکن است باعث شود شما خیلی ازم عیارهای خودتان را نا دید هبگیرید فقط برای اینکه پذیرفته شوید
سوال:
سلام .من دختری 28 ساله هستم.از دوران دبیرستان دچار دو نوع بیماری شدم که یکیش خودایمنی (ویتیلیگو با 1% پیشرفت) و دومی روحی(علایم هذیان و سایکوز) هست. هردوش رو تونستم با دارو و تغذیه سالم کنترل کنم و دکترم گفته بیماری من ضعیفه و اصلا اختلالی در زندگیم ایجاد نکرده و زندگی معمولی دارم و از لحاظ روحی هم چون دارو مناسب مصرف میکنم با فرد سالم هیچ فرقی ندارم و دکترم گفته حتی میتونم بچه دار بشم. برای ویتیلیگو هم یک لک روی پام و دستم هست که با کاور میپوشونم و دیده نمیشه. در حال حاضرخواستگاری دارم که مدت کوتاهیه با هم آشنا شدیم و به هم علاقمند شدیم و دوست ندارم از دستش بدم فقط نمیدونم قضیه ی بیماریم رو چطور و چه زمانی باهاش مطرح کنم که پشیمون نشه؟ لازمه بگم با دکترم صحبت کنه یا خودم بهش بگم؟ ممنون میشم راهنمایی کنید.
پاسخ : با سلام شما باید در مرحله قبل از نامزدی این موضوع را با نامزد خود مطرح کنید و همچنین از وی بخواهید که حضورا هم با پزشک معالج شما صحبت کنند بهتر است قبل از وابستگی عاطفی این مسئله عنوان شود تا طرف مقابل شما از روی وابسته شدن نخواهد این مورد را نادید هبگیرد بلکه به صورت منطقی بتواند پذیرای آن باشد در بیان موضوع هم بزرگ نمایی نکنید خیلی راحت در موردش صحبت کنید انگار که دارید درم ورد سرما خوردگی صحبت میکنید چون نحوه مطرح کردن آن میتواند از نظر رواین روی طرف مقابل تاثیر داشته باشد و ابتدا هم از طرف مقابل سوال بپرسید مثلا بگویید شما آیا بیماری خاصی نداشتید یا ندارید و بعد ایشان همین رو درم ورد شما می پرسند و میتوانید موضوع را عنوان کنید
سوال:
با سلام وقت شما بخیر دختری26 ساله فوق لیسانس مهندسی فناوری اطلاعات فرزند دوم خانواده -تعداد فرزندان چهار تا است. دو ماه قبل برام خواستگاری اومد خانوادم موافق بودند من از تیپ و قیافه خواستگارم خوشم نیومد خانوادم گفتن مهم نیست. به مدت یه ماه با هم از طریق پیام دادن در ارتباط هستیم من بازم از ایشون خوشم نیومد از حرفایی که میزننده رو بعضی حرفا حساس شدم. هر حرفی میزنه دنبال قسمتای منفیش هستم.دنبال اینم تناقض بین حرفاش پیدا کنم. با توجه به اینکه تو این مدت در مورد مرگ ترس حسرت ها گفته دید خوبی نسبت بهشون ندارم.حرفایی میزنه به دلم نمیشینه.حرف خوبم زدن نمیگم ایشون کلا حرفایی خوبی نزدن.روز اول نگفتن که گوششون جراحی کردن شنوایی یه گوشش 75 درصد هست برا این حرفشون هم چون پرسیده بودم نگفتن همون روز اول ناراحت شدم. درکل ویژگی های خوبم زیاد دارن .خانواده خوبی دارن از لجاظ مذهبی ادم معتقدی هستن. الان واقعا نمیدونم چکار کنم شهر ما کوچک است برا اینکه انگشتر نشون اوردن خانوادم میگن اگه رد کنی عواقبی هم داره میگین اگه نمیخواستی باید همون اول میگفتی ایشون معطل نمی کردی . مشخصات خواستگارم:26 ساله مهندس برق- فرزند هفتم -تعداد فرزندان خانواده هشت تا است.شغل اداره برق حقوق 2 میلیون- خونه وماشین هم نداره. .اگه میشه راهنماییم کنید باتشکر فراوا
پاسخ : سلام اگر ظاهر ایشان مورد پسند شما نیست و یا معیارهای شما را ندارند شما نباید تن به این ازدواج دهید چرا که ظاهر خوب عادی میشود اما ظاهری که مورد پسند نباشد عادی نخواهد شد و در خصوص آنچه خانواده شما گفتند ، آیا بهم خوردن رابطه در این مرحله بهتر است یا اینکه در آینده منجر به طلاق شود ؟
سوال:
سلام خسته نباشید من دانشجوی دکتری دامپزشکی هستم و مدت پنج ماه هست که با دختری از دانشگاهمون از طرف یکی از دوستان صمیمیم آشنا شدم و رابطه ی ما از ابتدا زیر نظر خانواده هامون بوده و همین باعث شد که خیلی بتونیم بهتر همو بشناسیم و من و خانوادم الان بعد پنج ماه به نتیجه رسیدیم که ایشون بسیار دختر خوب و متینی هستن و به زودی هم قراره برم خواستگاری ایشون و خانواده ایشون هم مثبت هستن اما موضوعی که برای من پیش اومده اینه که من با اینکه میدونستم ایشون قبل من با پسری دیگه ای که خواستگار ایشون بوده دوست بودن ولی اون پسر با اینکه رابطه ایشون به علت راضی نبودن خوده دختر و خانوادش تموم شده بود اما برای ما مزاحمت ایجاد کرد و این باعث شد من از گذشته نامزدم بیشترو بیشتر بدونم و حتی فهمیدم که ایشون با اون پسر سکس چت هم داشتن ولی هیچوقت نفهمیدم سکس داشتن یا نه ولی این ولع من برای فهمیدم ریز رابطه گذته ایشون حتی به دعواهای بدی بین ما انجامید تا جایی که من متوجه شدم چقدر اشتباه کردم که میخواستم تا ریز رابطه قبلی ایشونو بدونم من هربار تو سایت شما مطالعه کردم شما توصیه کرده بودین که در مورد رابطه های گذشته اصلا نباید حرف زد و مشکل ما دقیقا همینجاست که جفتمون از گذشته ی هم گفتیم و من هرچی بیشتر دونستم بیشتر دچار یه درگیری ذهنی شدم و ذهنم منفی شد من نمیخوام شما به من بگید که ادامه ی این رابطه به صلاح هست یا نه من واقعا نامزدم رو دوست دارم و باور دارم که گذشته هرکسی چه خوب و چه بد برای خودشه و میدونم که ایشون از گذشتشون کاملا پشیمون هستن با همه ی این حرفا میخوام کمکم کنین که بتونم برای همیشه از شر افکار منفی و پوچی که برام به وجود اومده رهایی پیدا کنم و دیگه هیچ موقع به گذشتشون فکر نکنم که چی بوده و نبوده
پاسخ : با سلام و احترام نخست اینکه بهر حال دختران نیز همچون پسران نیاز جنسی دارند خصوصا اینکه در دو دهه گذشته با توجه به بیشتر شدن اطلاعات خانم ها و نزدیکتر شدن روابط این نیاز محسوس تر نیز شده است اما برانگیختگی جنسی درد ختران با پسران متفاوت است از اینرو تنوع طلبی جنسی در زنان بسیار بسیار پایین تر از مردان است چون زنان تا به کسی احساس نداشته باشند نمیتوانند تصورات جنسی داشته باشند و با وی رابطه جنسی برقرار کنند مگر اجبار هر کسی گذشته ای دارد اما دلیل بر این نمیشود که چون یک کارهایی در گذشته انجام داده پس در آینده هم مرتکب آنها یا بدتر از آنها شود همانطور که سابقه رابطه جنسی با یک نفر در هر سطحی نمیتواند به معنای این باشد که غیر قابل اعتماد است و بعدا در آینده ممکن است خیانت کند یا فکر رابطه با فردی باشد که قبلا در زندگی وی بوده نداشتن رابطه جنسی در گذشته یا نداشتن رابطه با جنس مخالف هم نمیتواند تضمین کننده این باشد که طرف در آینده خیانت نمیکند آنچه در زوجین خصوصا در خانم ها باعث میشود به سمت روابط فرازناشویی بروند کم توجهی همسر میباشد هیچ ربطی هم به گذشته آن خانم ندارد پس تا زمانی که شما بعنوان یک همسر به وظایف گسترده خودتان در ابعاد مختلف در حد قابل قبول ( نه کمتر نه بیشتر ) عمل می کنید نباید نگران اینطور مسائل باشید ( مگر زنانی که دچار تنوع طلبی جنسی هستند ) و بهتر است در خصوص گذشته یکدیگر نه بپرسید و نه بیشتر کنجکاوی کنید و در خصوص اینکه چکار کنید که فکر نکنید ، تا مدتی طبیعی است که فکر کنید اما اگر این فکر ها منجر به شک و بی اعتمادی شود و مثلا شما اگر طرفتان دیر پاسخ بدهد یا طولانی مدت گوشی شان اشغال باشد شما فکر کنید نکنه با آن شخص داره صحبت میکنه یا از این قبیل افکار که ممکنه هم هست به زبان نیاورید اما در ذهن بارها و بارها به آنها فکر کنید و درگیر شوید در این صورت غیر طبیعی است و مشاوره حضوری قبل از اقدام رسمی لازم و ضروری است
سوال :
سلام وقت بخیر من مدت 2 ماه هست آقایی به خاستگاری من امده اند (خاستگاری کاملن سنتی) الان در فرایند آشنایی هستیم. از نظر سطح خانوادگی ما در سطح پایینتری هستیم و مشکلات خانوادگی داریم. پدرم اعتیاد دارند و خاستگارم و خانوادش این موضوع رو میدونند و قبول کردند. اما مشکل دیگه ای که هست مادر من سرطان سینه دارند و این مشکل ژنتیکی و ارثی بوده و از مادرشان ارثی مبتلا شدند. لزوم داره من این مسئله رو با خاستگارم در میون بذارم؟ و در چه زمانی باید این کا رو بکنم؟
پاسخ: سلام اولا اینکه این آقا الان شرایط شما را پذیرفتن باید دقت کنید که آیا جزء افرادی نباشند که در آینده از این موقعیت شما سو استفاده کنند و مدام این مسئله را بازگو کنند در خصوص مادرتان نخست اینکه شما خودتان باید دوره ای مدام تحت نظر پزشک چک کنید خودتان را دوم اینکه بهتر است در اخرین جلسه خواستگاری این موضوع عنوان شود
سوال:
با سلام.چطور میشه یک رابطه ی عاطفی رو برای بلند مدت،یعنی تا اخر عمر گرم نگه داشت؟
پاسخ: سلام سوال شما کلی میباشد و در یک جمله نمیتوان راهنمایی کرد زنده نگه داشتن رابطه به تلاش دو نفر بستگی دارد و مهمترین رکن آن اینست که دو طرف تفاوتهای میان دو جنس مخالف را از نظر رفتاری و اخلاقی درک کنند ، اهل گذشت باشند و شرایط یکدیگر را درک کنند ، از یکنواختی در رابطه دوری کنند و به دنبال اهداف مشترک جدید باشند تا شور و هیجان حفظ شود
سوال :
با سلام.ایا قبل از ازدواج روشی هست که مشخص بشه که میزان میل جنسی دو طرف چقدره؟که مشکل سردمجازی یا گرم مزاجی پیش نیاد؟
پاسخ : اینکه به طور یقین بتوان متوجه سرد مزاجی یا گرم مزاجی شد به جز تجربه فعالیت جنسی خیر اما برخی مشخصه های رفتاری و علائم میباشد که تا حدی نشان دهنده میتواند باشد نظیر اینکه معمولا افراد گرم مزاج دارای انرژی بیشتری هستند و فعال تر هستند بدن آنها گرم تر میباشد و افرادی پویا هستند و صحبت درم ورد رابطه جنسی را ضروری میدانند با این وجود حتی ممکن است برخی خانم ها در دوره آغاز شناخت به علت حجب حیا چنین رفتارهایی از خود نشان ندهند و نیاز به زمان دارد
